ΕΝΟΤΗΤΑ  6^η 

ΤΑ  ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ  ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΤΩΝ 1820-1821  ΣΤΗΝ  ΕΥΡΩΠΗ  σελ. 26-27

ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

            Οι ευρωπαϊκοί λαοί αμφισβητούν τις αποφάσεις της Ιερής Συμμαχίας (1815)  

Ø      Προβάλλουν πολιτικές διεκδικήσεις  → Ζητούν :

o       Παραχώρηση συντάγματος

o       Θέσπιση κοινοβουλευτικών θεσμών

o       Αναγνώριση ατομικών ελευθεριών

o       Αναγνώριση πολιτικών δικαιωμάτων

		ΚΥΡΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΡΕΥΜΑΤΑ
		Επιδιώξεις
Μετριοπαθείς φιλελεύθεροι: Συνταγματική μοναρχία / δικαίωμα ψήφου για τους έχοντες περιουσία		Ριζοσπάστες δημοκρατικοί: Αβασίλευτη δημοκρατία / πολιτικά δικαιώματα για όλους / προστασία αδυνάτων	Σοσιαλιστές: Καθεστώς οικονομικής και κοινωνικής ισότητας

Ø      Προβάλλουν εθνικές διεκδικήσεις :

o       Υπήρξαν αποτέλεσμα της σταδιακής συνειδητοποίησης των εθνών (μέχρι τότε πληθυσμοί που θεωρούσαν τους εαυτούς τους έθνη δε διέθεταν κράτη, γιατί ζούσαν σε πολυεθνικές αυτοκρατορίες ή γιατί ζούσαν διάσπαρτοι σε διάφορα κράτη)

o       Αρχή των εθνοτήτων (πληθυσμοί που ανήκουν στο ίδιο έθνος έχουν το δικαίωμα να ιδρύσουν κράτος, τα όρια του οποίου πρέπει να συμπίπτουν με τα όρια του έθνους)

      Πηγές από τις οποίες αντλούνται οι παραπάνω θέσεις:

ü      Γαλλική επανάσταση (το έθνος & η λαϊκή βούληση ως πηγή κάθε εξουσίας )

ü      Τάση επιστροφής στις παραδόσεις (αντίληψη ότι το έθνος αποτελεί διαχρονική κοινότητα που βασίζεται σε τρία στοιχεία : 1. κοινή ιστορία, 2. κοινή γλώσσα, 3. κοινή θρησκεία)

       Οι πολιτικές και εθνικές διεκδικήσεις προκάλεσαν τρία μεγάλα επαναστατικά κύματα:

·         επαναστάσεις 1820-1821

·         επαναστάσεις 1830

·         επαναστάσεις 1848

      Επαναστάσεις 1820-1821:

ü      Ισπανία (αίτημα για συνταγματικές ελευθερίες)

ü      Λατινική Αμερική (αιτήματα για εθνική ελευθερία και ανεξαρτησία)

ü      Ιταλία (αιτήματα για εθνική ελευθερία και συνταγματικές μεταρρυθμίσεις)

ü      Ελλάδα (αίτημα για εθνική ανεξαρτησία)