ΕΝΟΤΗΤΑ 7η
Η ΦΙΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΑΙ Η ΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ
ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΔΟΥΝΑΒΙΕΣ ΗΓΕΜΟΝΙΕΣ σελ. 28-29
Η ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΦΙΛΙΚΗΣ
ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ
Ίδρυση και σκοπός της Φιλικής Εταιρείας →
Τόπος → Οδησσός της Ρωσίας
Χρόνος → 1814
Ιδρυτές → Νικ. Σκουφάς, Αθ. Τσακάλωφ, Εμμ. Ξάνθος, Παν Αναγνωστόπουλος
Σκοπός → Η Φιλική Εταιρεία ήταν μια μυστική οργάνωση που σκοπό είχε την
προετοιμασία του ένοπλου αγώνα των Ελλήνων για ανεξαρτησία.
Οι δυσκολίες οργάνωσης
της Φιλικής Εταιρείας →
α) Ο μεγάλος γεωγραφικός χώρος που ήταν
διάσπαρτοι οι Έλληνες
β) Η μεγάλη μυστικότητα δράσης
γ) Ο δισταγμός των Ελλήνων που είχαν
δει άλλα απελευθερωτικά κινήματα να αποτυγχάνουν
δ) Η ποικιλομορφία των κοινωνικών
τάξεων στις οποίες έπρεπε να απευθυνθούν
Οι ευνοϊκές προϋποθέσεις
ανάπτυξης του έργου των Φιλικών →
1) Τα σοβαρά προβλήματα στο εσωτερικό
της οθωμανικής Αυτοκρατορίας
2) Η διάδοση των ιδεών της γαλλικής
επανάστασης στους Έλληνες
3) Η ωρίμανση του αιτήματος για
ανεξαρτησία στην Ελλάδα
Η οργάνωση της Φιλικής
Εταιρείας →
- Η Eταιρεία ακολουθούσε το πρότυπο οργάνωσης των καρμπονάρων
- Υπήρχαν στάδια μύησης για τα μέλη της
- Τα μέλη ορκίζονταν πίστη και αφοσίωση
- Οι επίορκοι τιμωρούνταν με θάνατο
- Τα μέλη χρησιμοποιούσαν ψευδώνυμο και κρυπτογραφικό αλφάβητο
Τα μέλη →
·
Μέχρι το 1817-18 η Φιλική Εταιρεία απευθυνόταν μόνο
σε πλούσιους Έλληνες εμπόρους.
·
Αργότερα άρχισε να απευθύνεται σε μικρεμπόρους,
διανοούμενους και άλλες κοινωνικές ομάδες (μόνο τότε αναπτύχθηκε γρήγορα)
·
Γυναίκες γίνονταν δεκτές μόνο κατ’ εξαίρεση
Η ηγεσία της Φιλικής
Εταιρείας (Αόρατη Αρχή) →
Ø Ήταν μυστική και
αφηνόταν να εννοηθεί ότι αποτελούνταν από ισχυρά πρόσωπα.
Ø Ο Ιωάννης
Καποδίστριας αρνήθηκε να αναλάβει την ηγεσία της Εταιρείας, γιατί θεωρούσε
ότι δεν ήταν ακόμη ώρα να ξεσπάσει επανάσταση.
Ø Ο Αλέξανδρος
Υψηλάντης ανέλαβε την αρχηγία της Φιλικής Εταιρείας (Γενικός
Επίτροπος της Αρχής).
Η ΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΙΣ
ΗΓΕΜΟΝΙΕΣ
Η Επανάσταση κηρύχθηκε
στις παραδουνάβιες ηγεμονίες (σημ. Ρουμανία) επειδή :
§ εκεί δεν υπήρχε
τουρκικός στρατός (λόγω παλαιότερων ρωσοτουρκικών συνθηκών)
§ βορειότερα υπήρχε
ρωσικός στρατός, που οι Έλληνες πίστευαν ότι θα βοηθήσει
§ υπήρχε βοήθεια από
τοπικούς βαλκάνιους ηγέτες (Καραγεώργεβιτς, Βλαδιμηρέσκου)
Η διάβαση του Προύθου
από τον Υψηλάντη :
§ Ο Υψηλάντης με το στρατό
του πέρασε τον ποταμό Προύθο (24 Φεβρουαρίου 1821)
και κυκλοφόρησε επαναστατικές προκηρύξεις στο Ιάσιο
της Ρουμανίας κηρύττοντας έτσι την έναρξη της Επανάστασης.
§ Στις επαναστατικές
προκηρύξεις αφηνόταν να εννοηθεί ότι πίσω από την Επανάσταση βρισκόταν η Ρωσία.
Τα προβλήματα του
κινήματος
ü Οι πλούσιοι
Έλληνες των ηγεμονιών δε βοήθησαν όσο έπρεπε .
ü Η στρατολόγηση δεν
προχωρούσε.
ü Ο τσάρος
αποκήρυξε την Επανάσταση και επέτρεψε στους Τούρκους να μπουν στις
Ηγεμονίες και να την καταστείλουν.
ü Ο Πατριάρχης
Γρηγόριος Ε΄ πιεζόμενος από το Σουλτάνο αφόρισε τους
επαναστάτες.
ü Ο Βλαδιμηρέσκου θεωρήθηκε προδότης και εκτελέστηκε με
απόφαση της Φιλικής Εταιρείας.
Μάχες – το τέλος της
επανάστασης →
Ø Οι Έλληνες ηττήθηκαν
στο Δραγατσάνι (7 Ιουνίου 1821), όπου και διακρίθηκε ο Ιερός
Λόχος .
Ø Ο Γεωργάκης
Ολύμπιος αγωνίστηκε και έπεσε ηρωικά στη Μονή Σέκου .
Ø Ο Ιωάννης
Φαρμάκης συνελήφθη από τους Τούρκους και αποκεφαλίστηκε.
Ø Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης συνελήφθη
από τους Αυστριακούς και φυλακίστηκε.
